BŁONA NACZYNIOWA OKA

Alergia odgrywa dużą rolę w chorobach błony naczyniowej oka. Odróżnia się 2 rodzaje alergicznych zapaleń błony naczyniowej – granulacyjne (plastyczne) i niegranulacyjne (surowicze). W pierwszej grupie stwierdza się w błonie naczyniowej zmiany zapalne wytwórcze, jako wyraz alergii późnej (np. w gruźlicy, toksoplazmozie), w postaci drugiej odczyn alergiczny- może przebiegać w formie odczynu natychmiastowego lub późnego. Podział ten znalazł potwierdzenie w badaniach anatomopatologicznych, doświadczalnych i klinicznych. Niegranulacyjne zapalenie błony naczyniowej oka o typie natychmiastowym występuje m.in. w chorobie posurowiczej, w obrzęku angioneurytycznym po wdychaniu różnych antygenów – kurzu itd. Największe znaczenie w powstawaniu stanów zapalnych błony naczyniowej typu późnego przypisuje się uczuleniu na paciorkowce, jakkolwiek i inne alergeny mogą być przyczyną choroby (np. leki). Charakter alergiczny o typie reakcji późnej mają następujące schorzenia błony naczyniowej oka.

Endophthalmitis phacoanaphylactica. Gwałtowne, uogólnione zapalenie błony naczyniowej W drugim oku w następstwie uwolnienia protein soczewki do oka po operacji pozatorebkowego usunięcia soczewki lub jej dy- scyzji, po urazie soczewki, po pęknięciu torebki soczewki – w oku pierwszym. Zapalenie błony naczyniowej może rozwinąć się w ciągu 1-14 dni po urazie, odczyn zapalny może być bardzo silny – obrzęk powiek, przekrwienie spojówek i rogówki, zmętnienie soczewki, zrosty tylne soczewki, wa- skularyzacja rogówki. W końcowym wyniku może dojść do jaskry i zaniku gałki ocznej (phthisis bulbi dolorosa). Histologicznie stwierdza się w substancji soczewki fagocyty, nacieki limfocytów i komórek plazmatycznych, głównie w przednim odcinku błony naczyniowej oka (uvea anterior).