TWARDÓWKA I NADTWARDÓWKA

Reakcje alergiczne odgrywają także poważną rolę w chorobach twardówki, mogą dotyczyć zarówno samej twardówki, jak i nadtwardówki. Podobnie jak w innych tkankach oka, spotyka się odczyny typu natychmiastowego (najczęściej zapalenia nadtwardówki) i reakcje uczuleniowe typu późnego. W zapaleniu nadtwardówki (episcleritis) występuje ograniczone zaczerwienienie jednego sektora, przypominające na początku nieżyt spojówek, nastrzyknięcie jest jednak głębsze i bardziej rozlane. W niektórych przypadkach zapalenie nadtwardówki przechodzi szybko, jak np. w ostrym gośćcu (episcleritis iugax). Niekiedy choroba trwa dłużej, obserwuje się zgrubienia koło rąbka rogówki, co może być przyczyną mylnego rozpoznania pryszczykowego zapalenia rogówki. W zapaleniu twardówki stwierdza się rozlane przekrwienie dokoła rąbka rogówki o zabarwieniu sinawym, przebieg choroby jest bardziej uporczywy, może dojść do zaniku tkanki, a nawet do perforacji (scleritis periorans, scleromalacia). Za czynnikiem alergicznym przemawia fakt, że u wielu chorych występują jednocześnie inne objawy alergii. Episcleritis i scleritis występują częściej u kobiet, objawy zapalne ulegają obostrzeniu w okresie cyklu miesięcznego. Pomyślne wyniki daje leczenie kortykosterydami, co stanowi dodatkowy argument przemawiający za alergicznym tłem schorzenia. Gdy zapalenie twardówki lub nadtwardówki współistnieje z chorobą ogólną, należy stosować odpowiednie leczenie, np. przeciwgośćcowe, przeciwgruźlicze. W przypadku zakażenia ogniskowego należy usunąć źródło infekcji.