GRZYBICZE SCHORZENIA OKA CZ. II

U osób cierpiących na przewlekłe niegrzybicze schorzenia narządu ochronnego oka flora grzybicza występowała częściej, bo- w 36,-4% (826 przypadków mykologicznie dodatnich posiewów na’2210 przebadanych). Stwierdzano oprócz wymienionych jeszcze inne grzyby, jak Oospora iloccosa, Rhizomucor parasiticus, różne odmiany Cryptococcus, Oospora lactis i in.

Występowanie flory grzybiczej w tak znacznym odsetku u osób zdrowych i cierpiących na schorzenia niegrzybicze na rządu ochronnego oka utrudnia bardzo diagnostykę schorzeń grzybiczych tego odcinka narządu wzroku. Stwierdzenie bowiem obecności grzybów nie stanowi w tych warunkach dowodu etiologii grzybiczej. Zachodzi przeważnie konieczność potwierdzenia etiologii grzybiczej na innej drodze, o czym dalej.

Flora grzybicza narządu ochronnego oka i rogówki dotkniętej schorzeniem grzybiczym różni się w znacznym stopniu od flory oczu zdrowych lub dotkniętych cierpieniem o etiologii bakteryjnej.

W schorzeniach skóry powiek, a przede wszystkim brwi i rzęs, największą rolę odgrywają dermatofity – Microsporum, Trichophyton i Epidermophyton, przeniesione zwykle z ognisk grzybiczych skóry innych części ciała, szczególnie skóry owłosionej. Ponadto schorzenia grzybicze mogą być wywołane również przez Sporotrichum, Actinomyces, Blastomyces, Coccidioi- des, Rhinosporidum oraz Candida i Pityrosporum, rzadko przez Aspergillus (przede wszystkim Aspergillus niger i ilavus).