Jaskra fakoliłyczna i jaskra krwotoczna

Jest to określenie postaci jaskry, która jest spowodowana specjalnym rodzajem reakcji uczuleniowo-zapalnej na białko zmętniałej soczewki. Jaskra z powodu fakolizy może powstać przy zaćmie przejrzałej, niedojrzałej, przemieszczonej, przejrzałej lub przy pozostawieniu mas soczewkowych.

W pierwszych trzech przypadkach należy szybko usunąć soczewkę. W przypadku jaskry z pozostawieniem mas soczewkowych należy podawać atropinę, sterydy i inhibitory anhydrazy węglanowej, aż do chwili resorpcji mas. Jeżeli leczenie to nie jest skuteczne, trzeba ewakuować masy.

Jaskra krwotoczna. Występuje w oczach, w których istnieją zmiany naczyniowe. Występuje ona również często jako następstwo zakrzepu żyl- nego i powikłanie rełinopathia diabetica, rzadziej w innych schorzeniach, jak np. choroba Ealesa, czasem w czerniakach naczyniówki, w hiperplazji pierwotnej ciała szklistego, a także po intensywnych naświetleniach oka promieniami X. Jaskra krwotoczna jest czasem końcowym powikłaniem innych typów jaskry.

Leczenie zarówno zachowawcze, jak chirurgiczne nie daje w tych przypadkach zadowalających wyników. We wczesnych okresach działają dobrze inhibitory anhydrazy węglanowej i epinefryna. Działanie miotyków jest różne – w niektórych oczach obniżają one c. ś., w innych działają odwrotnie. My- driatica – atropina, skopolamina działają zazwyczaj lepiej niż miotyki, zwłaszcza gdy łączy się je z inhibitorami anhydrazy węglanowej i epinefryną. Operacje filtracyjne są nieskuteczne, dają tylko krótkotrwałe obniżenie c. ś. Cyklodiatermia działa również tylko przez pewien czas, lecz warto jej próbować, gdy oko zachowało jeszcze wzrok. Można ją powtarzać kilkakrotnie.