USZKODZENIE NARZĄDU WZROKU – SREBRO I ZŁOTO

a. Srebrzyca powiek i spojówek (argyrosis palpebrarum et coniunctivae). Powieki przybierają zabarwienie szyfrowe, dyschromia jest szczególnie wyraźna w okolicy mięska łzowego. Niekiedy zabarwienie szyfrowe szerzy się na całą spojówkę powiekową i gałkową.

b. Srebrzyca rogówki (argyrosis corneae). Osady metaliczne gromadzą się między blaszką graniczną tylną a śródbłonkiem, nadając rogówce zabarwienie szare lub brunatne, widoczne niekiedy przy patrzeniu wprost. W oświetleniu bocznym przy badaniu lupą stwierdza się złote lub żółta- wozielone lśnienie. Za pomocą biomikroskopu można odróżnić poszczególne, drobne, żółtozielone i brunatne ziarenka. Złogi ziarenek w blaszce granicznej tylnej najczęściej występują na obwodzie rogówki, rzadziej w części środkowej. Czasem blaszka graniczna tylna na całym obszarze rogówki jest równomiernie impregnowana złogami metalicznymi. W niektórych przypadkach może ulec zajęciu blaszka graniczna przednia.

c. Srebrzyca soczewki (argyrosis lentis). Pod przednią torebką soczewki gromadzą się bardzo drobne ziarenka (o zabarwieniu żółtozielonym), głównie w obrębie źrenicy, tworząc dysk o średnicy kilku milimetrów.

d. Srebrzyca innych części oka. W ciele szklistym mogą powstawać skupienia ziarnistości związane z niteczkami zrębu. Lśnią one szaroniebiesko, zielonawo lub biało (scintillatio nivea corporis vitrei). W siatkówce klinicznie nie stwierdza się osadów srebra. Jednak upośledzenie adaptacji występujące u osób dotkniętych srebrzycą pozwala przypuszczać, że możliwa jest obecność złogów w siatkówce. Tarcza nerwu wzrokowego przybiera niekiedy zabarwienie szyfrowe. W późniejszych okresach choroby dołącza się czasem jaskra wtórna z powodu zablokowania przez drobne cząsteczki srebra dróg odpływu cieczy wodnistej.

Sole złota mogą być przyczyną wyprysku skóry powiek i zapalenia spojówek przebiegającego ze znacznym przekrwieniem spojówki gałkowej. U osób leczonych solami złota mogą wystąpić złogi w najgłębszych warstwach rogówki, analogiczne do spotykanych w srebrzycy.

Pod wpływem połączeń chromu mogą wystąpić zmiany wy- pryskowate skóry powiek i zapalenie spojówek. W ostrych uszkodzeniach przedniego odcinka gałki ocznej stwierdza się owrzodzenie spojówki gałkowej i rogówki, żółte zabarwienie twardówki. W przewlekłym uszkodzeniu rogówki występuje zabarwienie brunatne w obrębie szpary powiekowej w warstwach powierzchownych rogówki. Złogi chemiczne dopiero po pewnym czasie powodują obniżenie ostrości wzroku. Po kilku latach może dojść do martwicy nabłonka, powstania nadżerek i owrzodzeń w obszarze dotkniętym zmianami barwnikowymi. Należy odróżniać zmiany o charakterze przewlekłym od owrzodzeń powstających bezpośrednio pod wpływem silnych stężeń dwuchromianów.