Erg uzyskany w zapaleniach nerwu wzrokowego

Zator tętnicy środkowej siatkówki charakteryzuje się falą b, zwykle obniżoną, i falą a, normalną lub powiększoną. Fakt uzyskania erg, mimo prawie całkowitego ustania krążenia, tłumaczy się możliwością odżywiania siatkówki przez przednie tętnice rzęskowe oraz naczyniówkę. Przy zakrzepie jednej tylko gałązki tętnicy środkowej siatkówki, erg z obszaru niedokrwienia jest podnormalny, a z pozostałych części siatkówki normalny. W zakrzepie żyły środkowej siatkówki erg zazwyczaj jest normalny. Można jednak stwierdzić występowanie erg innych typów. W tym przypadku najlepszym rokowni- czo co do czynności oka jest erg ujemny + (plus). W zasadzie nie stwierdza się zależności pomiędzy typem erg a ostrością wzroku po wyleczeniu.

We wczesnym okresie choroby nadciśnieniowej erg zazwyczaj jest normalny lub wykazuje podwyższenie fali b w warunkach adaptacji zmierzchowej. W późnym okresie nadciśnienia amplituda erg jest obniżona, a czas trwania fali b ulega skróceniu. W przypadku miażdżycy naczyń siatkówki bez nadciśnienia erg wcześnie staje się podnormalny.

Erg uzyskany w zapaleniach nerwu wzrokowego może być nadnormalny lub podnormalny. Zanik nerwu wzrokowego, pierwotny lub wtórny, nie daje zmian w erg. Istotnym jest tu pomiar czasu siatkówkowo-korowego, tj. czasu pomiędzy pojawieniem się elektroretinogramu a elektroencefalogramu z kory wzrokowej.

W odwarstwieniu siatkówki erg jest zazwyczaj obniżony. Przy całkowitym odwarstwieniu erg jest wygaszony, przy czym nie ma związku między czasem trwania odwarstwienia a typem krzywej erg. Jeżeli erg jest znacznie obniżony lub wygaszony, nie należy się spodziewać dobrego wyniku czynnościowego mimo najlepszego nawet wyniku operacji. Jednakże krzywa erg nie może być czynnikiem decydującym przy podejmowaniu decyzji zaniechania lub przeprowadzenia operacji.

Należy pamiętać, że erg pozwala na ocenę tylko pierwszych dwu lub trzech neuronów, niezależnie od stanu reszty drogi wzrokowej. Wynika stąd konieczność jednoczesnego wykonywania elektroretinogramu, elektroencefalogramu i elektrooku- logramu. Główną wartość tego ostatniego stanowi możliwość uzyskania informacji o ruchach oczu i pośrednio – o spoczynkowym potencjale oka. Należy podkreślić, że na podstawie samego erg, podobnie jak w przypadkach innych badań dodatkowych, nie można postawić zdecydowanego, rozpoznania.