Pochodne indandionu

Do tej chwili nie są stosowane w okulistyce. Środki te wolno się metabolizują i utrzymują względnie stały poziom protrom- biny. Działanie ich polega na upośledzeniu biosyntezy osoczo- wych czynników krzepnięcia, a mianowicie czynnika VII, IX Christmasa i X Stuarta. Wskaźnik protrombiny powinien’być utrzymany w granicach 40-50%. Przedstawicielem tej grupy leków są: fenindion – podawany w I dobie w ilości 4 razy 25 mg, w II dobie 3 razy 25 mg, w ciągu następnych dni 2 razy 25 mg i mniej, zależnie od wskaźnika protrombiny Anisin- dion – stosowany w dawce 3 razy 50 mg w pierwszej dobie, w następnych dniach zależnie od wskaźnika.

Bivelina. Lekiem z wyboru w zakrzepach naczyń jest Bivelina (Panthe- zin-Hydergin). Pierwszy jej składnik tonizuje układ przywspół- czulny i współczulny, blokuje receptory wegetatywne czuciowe i ruchowe, znosi skurcze naczyniowe i skurcze mm. gładkich i prążkowanych. Drugi składnik obniża napięcia mm. gładkich, działa sedatywnie, usuwa skurcz naczyń, obniża ciśnienie, zapobiega przełomom nadciśnieniowym. Stosuje się ją w dawce 1 amp. 2 razy dziennie przez 6-10 dni. Ubocznie daje nudności, wymioty.

Provasan. Dodatni wpływ na przemianę tkankową i rozszerzenie drobnych tętniczek i kapilarów ma provasan. Hamuje on reakcje naczyniowe, wpływa na przemianę tłuszczową, zwiększa dopływ tlenu do komórki, działa słabo fibrynolitycznie. Stosuje się go doustnie 3 razy 1 tabletkę przez 3 dni, następnie 3 razy 2 tabletki przez okres kilku miesięcy. Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na lek (rzadko występuje).

Leki rozszerzające naczynia. W leczeniu skurczów naczyniowych i wtórnych uszkodzeń naczyń, w takich chorobach oka jak: zwyrodnienie siatkówki, zapalenie naczyniówki, pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego stosuje się leki rozszerzające naczynia bądź na drodze porażenia współczulnych zakończeń nerwowych (Priscol, Re- gitin), bądź przez pobudzenie zakończeń cholinergicznych (Me- cholyl), wreszcie przez działanie porażające na mm. gładkie naczyń (papaweryna, kwas nikotynowy).

Clofibrat. Do zakrzepów naczyń tętniczych usposabiają zmiany miażdżycowe, u podstawy których leżą m.in. zaburzenia przemiany cholesterolu i jego estrów. W leczeniu miażdżycy stosuje się ostatnio lek z grupy heparynoidów – klofibrat, który daje obniżenie poziomu tłuszczów i wzmożenie aktywności fibryno- litycznej. Stosuje się go w dawce 3 razy dziennie po 2 tabletki przez okres około 4 tygodni.