Streptomycyna i Neomycyna

Ze względu na dużą toksyczność, zwłaszcza dla nerwu słuchowego, i częste odczyny alergiczne powinna być stosowana jedynie przy wyraźnych wskazaniach czułości bakteryjnej większej, niż na inne antybiotyki oraz w infekcji gruźliczej, zazwyczaj w połączeniu z hydrazydem i kwasem paraaminosalicy- lowym. Żle się wchłania z dróg pokarmowych, wobec czego jest stosowana domięśniowo w dawce do 1,0 dziennie. Słabo przenika do gałki ocznej. Po iniekcji domięśniowej 0,7 w płynie komorowym znaleziono zaledwie 8 gg/ml. Po zastosowaniu jonoforezy (roztwór 1% podawany przez anodę) w płynie komorowym znaleziono 25 gg/ml. Wyższe stężenie działa zwy- radniająco na nabłonek rogówki. Lek łatwo tworzy szczepy oporne, a nawet streptomycynozależne.

Lek chemicznie spokrewniony ze streptomycyną, działa podobnie bakteriobójczo, ale ma szerszy zakres działania. Bardzo dobrze działa w zakażeniach pałeczką odmieńca. Wydzielając się z moczem często uszkadza nerki, powoduje również zaburzenia słuchu i równowagi. Podawana jest dotkankowo 0,75 co 4 godziny. Miejscowo wchłania się dobrze. Przy poda- niu pod spojówkę 100-300 mg do komory przedniej przenika 2,5 mg za pomocą jonoforezy, podawana jest w dawce 10 mg/ml przez anodę.