Tonografia – dalszy opis

Z nomogramu odczytać możemy także wartość K badanego oka. Inną metodą uzyskania tej wartości jest proponowana przez Friedenwalda „tonometria różnicowa” tj. badanie ciśnienia śródgałkowego (c. ś.) z ciężarkiem 5,5 g i 10 g lub z 7,5 i 15 g i odczytywanie wartości K z opracowanych tabel. Z tabel tych odczytać możemy także rzeczywistą wartość c. ś. przy danej sztywności.

Tonografia jest cenną metodą określania stanu drożności w przypadkach przewlekłej jaskry z zamkniętym kątem jaskry prostej, jest również cenną metodą oceny skuteczności terapii w tych przypadkach. Pomyślne leczenie polega nie tylko na obniżeniu c. ś., lecz również na poprawie współczynnika C.

W wykrywaniu jaskry prostej Leydhecker zaproponował obliczenie stosunku PJC, aby uzyskać lepsze różnicowanie między okiem chorym a zdrowym. PJC nie wyraża żadnej fizycznej własności oka, lecz empiryczny współczynnik oparty na przewidywaniu, że oko jaskrowe ma nie tylko wyższe c. ś., lecz i niższy odpływ. Za prawidłowe wartości PJC uważa się wartości do 100. Wg Glostera jednak C mniejsze od 0,12 a PJC wyższe niż 150 należy uważać za patologiczne, podczas gdy C mniejsze od C, 15 a PJC większe niż 125 za podejrzane.

Zmiany w polu widzenia. Zmiany w polu widzenia w jaskrze z otwartym kątem są wynikiem długotrwałego działania wzmożonego c. ś. na nerw, dającego w rezultacie następujące zmiany: poszerzenie i wydłużenie plamy ślepej, zwężenie nosowe pola i uszkodzenie pęczka włókien nerwowych.