Zapalenie rogówki pryszczykowe

Zapalenie rogówki pryszczykowe jest odpowiednikiem takiego samego zapalenia spojówki, przebiega jednak znacznie ciężej. Pryszczyki rogówki przedstawiają się jako małe, żółtawe lub białe grudki, umiejscowione najczęściej przy rąbku rogówki, otoczone wianuszkiem rozszerzonych i promieniście ułożonych naczyń. Choroba zaczyna się światłowstrętem i zaczerwienieniem spojówki gałkowej. Jednocześnie występuje silne łzawienie, wyciek z nosa, nieraz około nosa i warg tworzą się krwawiące nadżerki. Węzły chłonne szyjne i przy- uszne są powiększone. Pryszczyki stopniowo ulegają spłaszczeniu i wessaniu, czasem mają skłonność do rozpadu, pogłębiania się i poszerzania. W niektórych przypadkach może dojść do przebicia rogówki. Miejsce przebicia zostaje zatkane tęczówką. Z biegiem czasu wskutek wzmożonego ciśnienia śródgałkowego dochodzi do wytworzenia w miejscu chorym garbiaka przedniego. Chorba przebiega z licznymi nawrotami, wskutek czego na rogówce pozostaje wiele plamek i nierówności powdujących osłabienie wzroku i wady refrakcji. Oczy z wadami refrakcji są więcej podatne na pryszczykowe zapalenie rogówki i spojówek. Pryszczykowe zapalenie rogówki może wystąpić w kilku obrazach klinicznych (owrzodzenie miotełkowate, owrzodzenie brzeżne, nacieki różnego typu, łuszczka). Schorzenie może być wywołane przez różne alergeny, najważniejszym jest tuberkuloproteina. Istnieją obserwacje wskazujące na brak związku z zakażeniem gruźliczym. Zapalenie rogówki pryszczykowe może wystąpić jako wyraz uczulenia na inne jady (np. gronkowcowy). Schorzenie występuje w każdym wieku, głównie u dzieci. Pryszczykowe zapalenie rogówki należy różnicować z rogówkową postacią nieżytu wiosennego, z keiatitis rosacea, czasem z jaglicą.