Zapalenie spojówki na tle infekcji grzybicznej

Schorzenia skóry i brzegów powiek oraz brwi występują w postaci rozsianych, niebolesnych, twardych guzków podskórnych, które ulegają często rozpadowi, tworząc niebolesne, ropne owrzodzenia (sporotrychoza), czasem w postaci rozlanego przekrwienia i obrzęku skóry z krostami lub wypryskami (kandydoza). Zakażenie dermatofitami dotyczy przede wszystkim brzegów powiek, które stają się grube i przekrwione, pokryte krostami i łuseczkami u nasady rzęs. Rzęsy stają się łamliwe i wypadają. Grzybicom skóry i brzegów powiek towarzyszy często odczynowe zapalenie spojówek.

Znane są przypadki zapalenia spojówki na tle infekcji grzybiczej, często przeniesionej z powiek. Kliniczny obraz grzybiczego zapalenia spojówek bywa czasem nietypowy. Niekiedy jednak przybiera on postać specyficzną, np. szarawe naloty, po których tworzą się blizny w załamkach i zrosty powiekowo-gałkowe (kandydoza), rozlane zapalenie guzkowate lub zmiany podobne do pryszczykowego zapalenia spojówek (kokcidioidomykoza), szarawe, łatwo krwawiące przy próbie oddzielenia nalotu (geotrychoza) i in.

Z narządu ochronnego oka często są atakowane przez grzyby kanaliki łzowe. Stwarzają one prawdopodobnie grzybom najlepsze warunki bytowania dzięki stałej temperaturze, wilgotności i brakowi dostępu dla promieni słonecznych. Specyficznym objawem zapalenia kanalika łzowego na tle grzybiczym jest powstawanie w nim złogów, które dają się wydobyć dopiero po nacięciu kanalika. Choroba jest przewlekła. Przeważnie występuje równocześnie odczyn uczuleniowy ze strony spojówek z dokuczliwym świądem, czasem grzybicze zapalenie spojówek. Grzybicze zapalenie kanalika łzowego jest wywoływane najczęściej przez Actinomyces, ale są opisane przypadki tego schorzenia wywołane przez inne grzyby, jak Scopulaiiopsis Blochi mastigocladium, Aciostalagmus hominis Ulah, a także przez tak rozpowszechnione w naszym otoczeniu Pénicillium.