Choroby wirusowe błony naczyniowej oka

Obok typowych postaci wirusowego zapalenia rogówki istnieją liczne postacie nietypowe, tak powierzchowne, jak i głębokie. Choroby wirusowe błony naczyniowej oka stanowią jeden z najbardziej obszernych działów wirusowych chorób oka. Błona naczyniowa jest prawdziwą „gąbką naczyniową”, reaguje na wszystkie zakażenia, zarówno ostre, jak i przewlekłe, gdyż czynnik chorobotwórczy uszkadza bezpośrednio samą błonę lub pośrednio na drodze toksyczno-aler- gicznej. Niektóre wirusy wykazują swoisty tropizm do tkanki błony naczyniowej, tak samo jak inne do tkanki skórnej lub nerwowej.

Uszkodzenie błony naczyniowej występuje w wielu znanych chorobach wirusowych, często z porażeniem nerwu słuchowego i twarzowego. W herpes obserwuje się ostre zapalenie tęczówki, w zona – ostre surowicze zapalenie tęczówki z hypo- pyon, krwotoczne zapalenie tęczówki i hyphaema. W grypie zapalenie błony naczyniowej stanowi około 10% powikłań ocznych grypy. Zapalenie tęczówki (wprawdzie rzadko) spotyka się w innych chorobach o etiologii wirusowej, np. w mononukleozie zakaźnej, zapaleniu ślinianek przyusznych, ospie wietrznej, odrze, papuzie y.

Do zespołów jagodówkowo-oponowych pochodzenia wirusowego należy zespół Harada i Vogt-Koyanagi. Zespół Harada charakteryzuje się objawami nerwo- wo-oponowymi i ocznymi. Początek choroby może przypomi nać zakażenie grypowe, często jest ostry i gwałtowny, z objawami oponowymi i mózgowymi. Chorzy nierzadko trafiają do oddziałów neurologicznych lub neurochirurgicznych z powodu ostrego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego. W okresie początkowym może wystąpić porażenie nerwów czaszkowych i hipoakuzja pochodzenia ośrodkowego. Uszkodzenie nerwu wzrokowego objawia się zmniejszeniem ostrości wzroku, jest obustronne. Najczęściej chorzy uskarżają się na zamglenie widzenia i hemeralopię. Badanie oftalmoskopowe wykazuje wtedy obraz ostrego zapalenia nerwu wzrokowego. W okresie pełnego rozwoju choroby stwierdza się zapalenie błony naczyniowej, nerwu wzrokowego i opon mózgowych.