JASKRA Z OTWARTYM KATEM CZ. II

Rozpoznanie. Podstawą rozpoznania jest tonometria, wygląd tarczy n. wzrokowego, testy prowokacyjne i potwierdzające. Jeśli c. ś. jest prawidłowe, a tarcza zagłębiona lub też c. ś. podniesione, a tarcza prawidłowa, należy wykonać tono- grafię, test wodny lub obie próby łącznie. Każdy przypadek wykazujący c. ś. wyższe niż 22 mm Hg tonometrem Gold- manna wskazuje na podejrzenie o jaskrę.

Oftalmoskopowo – różnica między szerokością zagłębienia fizjologicznego w obu oczach jest ważnym objawem we wczesnym wykrywaniu jaskry prostej. Jeżeli ta różnica istnieje, należy pacjenta kontrolować, ponieważ w przypadkach takich zazwyczaj rozwija się jaskra. Wg Chandlera i Granta asymetria jest najczęstszym objawem wczesnych okresów jaskry prostej, nawet jeśli c. ś. jest w obu oczach niskie i jednakowe. Poza asymetrią zagłębienia czasem może ono dochodzić do dolnego brzegu, a naczynia w tym miejscu mogą się tylko uginać, czasem może nie być zagięcia naczyń, a cała tarcza może wydawać się bardzo płytko zagłębiona. Wybranie takich przypadków spośród zdrowych zależy tylko od wprawy i zdolności krytycznych badającego. Należy pamiętać, że ogromnie trudno rozpoznać wczesne zagłębienie w przypadkach wysokiej krótkowzroczności. W przypadkach podejrzanych należy wykonać tonografię i obliczyć wartość PQ/C. Dużą wartość ma także próba wodna: wzrost c. ś. o 8-10 mm Hg po szybkim wypiciu litra wody na czczo potwierdza jaskrę, jednak próba ujemna jej nie wyklucza. Tonografia i test wodny połączone mogą dać wyniki potwierdzające w przypadkach, w których oba testy wykonywane osobno są ujemne.