Leki powszechnie stosowane w leczeniu jaskry

Badanie smaku PTC (Phenylthiocarbamide) – około 30% ludzi białych nie rozpoznaje smaku PTC. Jest to właściwość genetycznie określona, nie rozpoznający go są homozygotami w stanie recesywnym. Istnieje korelacja między tą zdolnością a jaskrą. Istnieje przewaga osób nie rozpoznających smaku PTC wśród pacjentów z jaskrą prostą w porównaniu do grupy zdrowej populacji. Różnice te mają wyraźną wartość statystyczną. Stwierdzono także, że pacjenci z jaskrą prostą reagują na kortykosterydy podawane miejscowo wybitnym podniesieniem się c. ś.

Wymienione badnia mają wartość we wczesnych okresach schorzenia, w późniejszych wzrost c. ś., wygląd tarczy i występujące zmiany w polu widzenia potwierdzają rozpoznanie.

Zasady lecznicze. Leczenie polega na obniżeniu c. ś. przez zwiększenie współczynnika odpływu lub hamowaniu wytwarzania cieczy, albo jedno i drugie. Intensywność leczenia zależy od okresu choroby, stanu n. wzrokowego i pola widzenia. Powinno być to leczenie zachowawcze tak długo, jak tylko się udaje przy maksimum intensywności terapii obniżać. Leki powszechnie stosowane w leczeniu jaskry:

– a. Miotyki działająco stosunkowo wolno:

– 1) Pilocaipinum hydrochloi. 1, 2, 4, 6%,

– 2) Karbaminoilocholina (Carbachol, Carbacholina, Doryl) 0,75, 1,5, 3%,

– 3) Prostygminum brom. 3 do 5%,

– 4) Eserinum (physosłigminum salicyl.) 0,125, 0,25, 0,5%.

Leki te mogą być podawane od co 6 do co 2 godz. dziennie. Nie ma istotnej różnicy w ich działaniu, lecz u niektórych pacjentów jeden z nich może być skuteczniejszy w obniżeniu c. ś. niż drugi.

– b. Silniejsze, długo działające miotyki:

– 1) Demecarium bromide (Humorosol, BC-48, Tosmilen) 0,125, 0,25%,

– 2) Dwuizioproipylofluorofosfat (DFP, Floropryl) 0,025, 0,1%.

– 3) Phospholine jodide (Echothiophate) 0,6, 0,12, 0,25%.

Leki te mogą być bardzo cenne w pewnych przypadkach jaskry, tzn. z otwartym kątem. Używa się ich raz lub dwa razy dziennie, w niektórych przypadkach tylko raz lub 2 razy tygodniowo.

Przeciwwskazania: przebyte odwarstwienią siatkówki w jednym oku, obwodowe degeneracje siatkówki predysponujące do odwarstwień, wysoka krótkowzroczność, centralne zmętnienie soczewki u osób starszych. U osób młodych miotyki o przedłużonym działaniu mogą dawać bolesny skurcz akomo- dacji. Leki te mogą także powodować powstawanie cyst na brzegu źreniczym tęczówki.