Sulfonamidy

Jest to grupa leków bakteriostatycznych dla bakterii Gram- -dodatnich, różnych Gram-ujemnych, łącznie z pałeczką ropy błękitnej, dla wirusów, łącznie z wirusem jaglicy, również dla grzybów, stąd często się je stosuje w owrzodzeniach grzybiczych rogówki. Działanie ich polega na przeszkodzie w użyciu przez bakterie kwasu paraaminobenzoesowego. Są toksyczne dla nerek, układu krwiotwórczego, powodują alergie skórne, ostre psychozy. Przenikanie przez rogówkę jest bardzo dobre, najlepsze przy zastosowaniu jonoforezy (roztwór 5-10% podawany przez katodę). Przy podaniu doustnym poziom w cieczy wodnej wynosi /s poziomu we krwi. Przy uszkodzeniu bariery naczyniowej przenikanie leku wzrasta. Najlepiej, bo w 80% przenika sulfanilamid, po nim sulfadiazyna, najgorzej sulfatiazol. ldoxuridin (IDU)

Lek stosowany w zapaleniach wirusowych rogówki, hamuje metabolizm wirusów dzięki podobieństwu budowy do tymidyny, podstawowej cegiełki kwasów nukleinowych. Grupa tymi- dowa zastąpiona jest cząsteczką jodową i zmienia się w 5-jodo- -2-oksytymidvnę. Jest to zahamowanie ostatniego kroku przemiany tymidyny w DNA i komórki z JDU nie działają już wi- rulentnie. Zwiększenie ilości tymidyny poraża reakcję leczniczą. Przenikanie leku do gałki ocznej przy stosowaniu miejscowym jest słabe. Doświadczalnie po zakropieniu roztworu 0,1% co 2 godziny, w nabłonku rogówki znaleziono jedynie 5 g.g, a 0,3 p,g w cieczy wodnej. Preparat 0,1% jest nietoksyczny, dobrze znoszony przez rogówkę, ale opóźnia gojenie zrębu. Lek stosuje się miejscowo, w kroplach co godzinę w ciągu dnia i co 2 godziny w nocy przez 3-4 dni, przez następne 3- -4 dni o połowę rzadziej, a gdy większość zmian morfologicznych znika, redukuje się zakrapianie do 4 razy dziennie. Można stosować maść 0,5% w ilości 5 razy dziennie. Przy stosowaniu IDU okres leczenia drzewkowatego zapalenia rogówki skrócił się przeciętnie do 7 dni i to w 80% przypadków. Nie powinno się kojarzyć leku ze sterydami.