ZAPALENIE BŁONY NACZYNIOWEJ OKA

W galaktosemii, polegającej na niemożności przemiany galak- tozy w glikogen, związanej niewątpliwie z dysfunkcją enzymatyczną wątroby, poza zahamowaniem wzrostu i wagi, powiększeniem wątroby i śledziony, żółtaczką, wymiotami, biegunką, podniesieniem poziomu galaktozy we krwi i moczu, występują zaćmy. W początkowym okresie soczewka wykazuje delikatną opalescencję w warstwach podtorebkowych i jądrowych. We wczesnym okresie zmętnienia te są odwracalne. Jeżeli schorzenie nie jest zahamowane, zmiany w soczewce postępują aż do całkowitego zmętnienia. Wczesne postawienie rozpoznania, odpowiednia dieta z ograniczeniem laktozy powoduje cofnięcie się objawów klinicznych.

Zapalenie błony naczyniowej oka (jagodówki) prawdopodobnie było znane autorom starożytnym. Hipokrates, Galen, Aleksander z Traies, Ecjusz z Amidy opisali zapalenie oka z nieregularnymi źrenicami. Nowoczesny okres w tej dziedzinie okulistyki zaczyna się w XVIII w. dzięki pracom Charles Saint-Yves, który w 1772 r. opisał szereg objawów towarzyszących zapaleniu błony naczyniowej oka (zaczerwienienie oka, łzawienie, zwężenie źrenicy, bóle oka, światłowstręt). Dalszy rozwój nauki o zapaleniu błony naczyniowej oka jest związany z pracami Schmidta, Beera, von Ammona, Mackenzie, Dal- rympla, Woodsa.

Zapalenie błony naczyniowej oka spotyka się często, przyczyny choroby są różne, mechanizm powstawania stanów zapalnych bardzo złożony. Zapalenie błony naczyniowej oka może być wywołane przez jeden czynnik chorobotwórczy lub kilka czynników jednocześnie, może być sprawą wyłącznie miejscową lub miejscową manifestacją uogólnionej sprawy chorobowej. Z tych powodów adekwatny podział zapaleń błony naczyniowej napotyka duże trudności, ponieważ może być dokonany z różnych pozycji, niejednokrotnie interferujących ze sobą. Zapalenie błony naczyniowej oka omówię w 2 częściach, w pierwszej podam objawy kliniczne i różne mechanizmy choroby, w drugiej – postaci kliniczne.