JASKRA Z OTWARTYM KATEM

Występuje samoistnie, bez poprzedzającego ją lub związanego z nią schorzenia. Przypuszczalnie nie ma innej podstawy, jak predyspozycja dziedziczna. Jest ona najczęstszym typem jaskry. Istnieją inne typy jaskry z otwartym kątem, różniące się od jaskry pierwotnej ponieważ występują z anomaliami lub schorzeniami poprzedzającymi. Są to: jaskra w pseudo- eksfoliacji, jaskra barwnikowa, pourazowa lub zapalna, jaskra przy wrastaniu nabłonka do komory przedniej, polekowa – (kortykosterydy, alfachymotrypsynaj, w rubeosis iridis, z powodu ucisku z poza gaiki, w retinitis pigmenłosa, dystiolii Fuchsa i glaucoma phacolyticum. Może także występować w wytrzeszczu tyreotropowym.

Jaskra prosta jest to przewlekłe, powoli postępujące schorzenie obuoczne. Jest ona trudna do rozpoznania i często bywa nie rozpoznawana do czasu, kiedy występują typowe zmiany w polu widzenia. Wcześniej występuje podniesienie się ć. ś. i obniżenie współczynnika C przy jednoczesnym braku objawów subiektywnych.

Schorzenie występuje w wieku średnim lub później, zwykle po 50 r. życia. Wczesne rozpoznanie jest konieczne, aby zapobiec utracie wzroku, jakkolwiek przedstawia ono duże trudności. Ciśnienie jest początkowo nieznacznie podniesione, lecz staje się wyższe w miarę postępu choroby. U pacjentów młodszych wzrost c. ś. może być bardziej nagły, do 40-70 mm Hg, z objawami kół tęczowych i przymglenia ostrości wzroku, przy prawidłowej tarczy i polu widzenia, u wielu jednak schorzenie rozpoczyna się równie podstępnie, jak i u starszych.