Zakażenia egzogenne

Miejscem wtargnięcia infekcji jest rana drążąca rogówki lub twardówki. Najbardziej zjadliwymi drobnoustrojami są głównie pneumokoki, strepto- koki, stafilokoki, rzadziej Bacterium coli, Proteus, Bacillus subtilis, Pseudomonas. Grzybkowa infekcja rogówki może spó- wodować wystąpienie ciężkiego zapalenia tęczówki i ciała rzęskowego. W praktyce okulistycznej najwięcej infekcji występuje po usunięciu zaćmy, zwłaszcza w operacji pozatoreb- kowej. Najczęściej źródłem zakażenia są powieki chorego, spojówka i aparat łzowy, oddech chirurga, roztwory chirurgiczne, które przypadkowo uległy zakażeniu. W erze przed wprowadzeniem antybiotyków tego rodzaju zakażenia były często bardzo groźne.

Zakażenie przechodzące na błonę naczyniową z otaczających tkanek spotyka się stosunkowo rzadko (ropień oczodołu, zakrzepowe zapalenie żył oczodołu, ropne zapalenie opon mózgowych,’w którym infekcja może szerzyć się wzdłuż pochewek nerwu wzrokowego). Częstsze jer-t zakażenie błony naczyniowej z bezpośrednio otaczających tk anek, np. toksyczne zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego (iridocyclitis) połączone z hypopyon może towarzyszyć ropnemu i błoniastemu zapaleniu spojówek wywołanemu przez pneumokoki i gonokoki. Najczęściej przyczyną zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej jest współistniejące zapalenie rogówki. Wiele z tych infekcji jest pochodzenia bakteryjnego, ale może być również pochodzenia wirusowego, grzybkowego. Zapalenie twardówki może także przebiegać z zapaleniem błony naczyniowej. W wielu przypadkach trudno dociec, która z dwóch tkanek jest uszkodzona pierwotnie, co uzasadnia w pewnej mierze termin sclerouveitis. W wielu przypadkach zapalenia siatkówki (głównie pochodzenia kiłowego lub gruźliczego) zakażenie przechodzi na naczyniówkę i może objąć całą błonę naczyniową.