Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego nawracające

Obraz kliniczny jest mniej dramatyczny niż w zapaleniu tęczówki. Napadom choroby towarzyszy różnego stopnia nastrzyknięcie rzęskowe i bóle gałki ocznej. Permanentne rozszerzenie naczyń tęczówki może stworzyć warunki do powstania rubeozy (rubeosis iridis). Każdy napad choroby histologicznie charakteryzuje się powstaniem ognisk nacieczenia, ulegających ewentualnie martwicy i zwłóknieniu. Proces chorobowy może trwać z przerwami kilka dni, tygodni lub miesięcy. Tęczówka może ulec atrofii, może dojść do powstania zaćmy, jaskry, zaniku gałki ocznej (phthisis bulbi). W każdym przypadku długotrwałego zapalenia tęczówki i ciała rzęskowego należy liczyć się z możliwością powstania zaćmy wtórnej.

Przewlekłe zapalenie ciała rzęskowego (cyclitis chronica). Może przebiegać podstępnie i dawać objawy bardzo ciężkie. W obrazie klinicznym stwierdza się liczne osady na rogówce w oku względnie spokojnym. Wśród czynników etiologicznych należy wymienić zakażenie endogenne paciorkowcowe lub gruźlicze, tło alergiczne, sarkoidozę pewna odmiana tej postaci zapalenia – cyclitis posterior chronica – jest określana jako choroiditis peripherica lub pars pianitis.

Przełomy jaskrowo-cyklityczne (zespół Posner-Schlossmana). Występują u ludzi młodych lub w wieku średnim, jednostronnie, u obydwu płci, charakteryzują się objawami podostrej jaskry i zapalenia ciała rzęskowego. Napady choroby powtarzają się czasem przez kilka lat. Objawy chorobowe są podobne do jaskry z zamkniętym kątem przesącza, lecz kąt komory przedniej jest otwarty, a sama komora głęboka, co jest przyczyną ujemnych prób jaskrowych. Podwyższonemu ciśnieniu wewnątrzgałkowemu towarzyszy objaw Tyndalla w cieczy wodnistej i delikatne osady na rogówce. W czasie napadu odpływ cieczy jest zablokowany. Etiologia schorzenia jest nie znana.