Pierwotny zanik tęczówki z jaskrą i jaskra sferydowa

Schorzenie jednooczne, częściej nieco spotykane u kobiet niż u mężczyzn. Pierwszym objawem występującym w wieku średnim jest przemieszczenie i zmiana kształtu źrenicy. U jednych pacjentów zmiana kształtu źrenicy i zanik tęczówki postępuje gwałtownie, tworząc jednostkę zwaną postępującym zanikiem tęczówki, u innych – zmiany w kształcie źrenicy i zanik tęczówki są mniejsze, rozwija się natomiast obrzęk rogówki, zależny od dystrofii jej nabłonka. Jest to zespół Chandlera. W typowym zaniku tęczówki jaskra rozwija się, gdy tworzą Się zle- py tęczówki z filtrującą częścią: kąta. Ciężkość objawów jaskry jest proporcjonalna do rozległości zlepów. Na ogół jednak, gdy występuje, jest ona ciężka i trudna do leczenia. Zaleca się początkowo leczenie zachowawcze, jeśli ono zawodzi wykonanie zabiegu cyklodializy lub cyklodiatermii, lub operacji filtracyjnej.

Jaskra w zespole Chandlera jest zwykle łagodna, występowanie zmian w nerwie wzrokowym jest rzadkie. Obrzęk rogówki może występować, gdy c. ś. wzrasta o kilka mm Hg powyżej normy i znikać, gdy ono spada, jednak w niektórych oczach obrzęk postępuje mimo prawidłowego ciśnienia. Leczenie jest przede wszystkim zachowawcze: miotyki, epine- fryna, inhibitory anhydrazy węglanowej. Niezmiernie rzadko wskazana jest operacja filtracyjna.

Jaskra sferydowa. Jest to jaskra z otwartym kątem, wywołana podawaniem sterydów. Zazwyczaj występuje po kilku miesiącach miejscowego stosowania sterydów. W niektórych przypadkach może być ciężka i doprowadzić do powstania jaskrowego zagłębienia tarczy nerwu wzrokowego i zmian w polu widzenia. Ciśnienie śródoczne jest wysokie, a współczynnik C obniżony. Po zaprzestaniu podawania sterydów c. ś. wraca do normy, natomiast zmiany w nerwie i w polu widzenia są trwałe.

Jaskra z zamkniętym kątem po operacyjnych skróceniach gałki w odwarstwieniu siatkówki. Jest to postać jaskry występująca w dzień lub dwa po operacji odwarstwienia siatkówki. Wgłobienie twardówki przez skrócenie (z implantem lub bez) lub przewężenia taśmą przemieszcza przednią część ciała szklistego ku przodowi. Popycha ona przegrodę soczewka-tęczówka ku przodowi, dając zamknięcie kąta i spłycenie komory. Leczenie: zachowawcze lub wypuszczenie płynu nadnaczy- niówkowego z jednoczesną irydektomią.