Daily Archives 8 grudnia 2015
-
Sposób Karpego
8 grudnia 2015
Oczy 
-
Inny sposób, podany przez Karpego, polega na porównaniu opisowym stosunku fali a do fali b. Po uwzględnieniu uzupełnień Henkesa wyróżnia się tu sześć typów krzywych erg:
czytaj dalej -
Jaskra ostra
8 grudnia 2015
Oczy -
Charakteryzuje się ona nagłym wystąpieniem, jakkolwiek w wywiadzie można stwierdzić występowanie objawów pro- dromalnych w postaci bólu i zamglenia ostrości wzroku. Stwierdzamy przekrwienie żylne, poszerzenie źrenicy, spłycenie komory przedniej, zatarcie rysunku tęczówki, występowanie tzw. glaucomflecken Vogta – są to białe plamki zlewające się czasem w samej torebce soczewki lub tuż pod nią. Są one pewnym objawem ostrej jaskry. W długotrwającym ataku można stwierdzić wysięk komórkowy w komorze przedniej i skupienia komórek na blaszce granicznej tylnej. Są to osady przeważnie barwnikowe, różnią się zasadniczo od osadów sadłowatych. Obrzęk rogówki występuje wcześnie, przybiera ona wygląd przymglony. Po samoistnym obniżeniu c. ś. lub po leczeniu obserwujemy pofałdowanie blaszki granicznej tylnej. W parę tygodni po napadzie może wystąpić szary zanik tęczówki, czasem dotyczący tylko odcinka, a czasem rozległy. Ciśnienie w czasie napadu waha się od 40 do 100 mm Hg. Chory skarży się na ból głowy i oka, czasem ma nudności i wymioty, czasem można stwierdzić bradykardię i pocenie się. W rozpoznaniu różnicowym należy pamiętać o napadach jaskrowo-rzęskowych Posnera-Schlossmana, o jaskrze krwotocznej (w cukrzycy) i o wtórnej zapalnej. Przy bardzo ostrym początku napadu po kilku godzinach c. ś. może się samoistnie obniżyć, zanim pacjent dotrze do lekarza. Pozostaje jednak zadrażnienie gałki, poszerzenie źrenicy, sfałdowanie blaszki granicznej tylnej, osady i gonioskopowo stwierdzone zamknięcie kąta, widoczne jeśli rogówka jest dość przezierna.
czytaj dalej -
Zespół Vogta-Koyanagi
8 grudnia 2015
Okulista -
Zespół Vogta-Koyanagi charakteryzuje się triadą objawów (objawy oczne, oponowo-mózgowe i skórne). W obrazie klinicznym przeważają objawy oczne (uveitis anterior) o przebiegu ciężkim i obustronnym.
czytaj dalej -
Grzybice rogówki
8 grudnia 2015
Okulista -
W naszym materiale klinicznym obserwowaliśmy w 1964 r. przypadek canalicuiiłis penicillosa u 62-letniej pacjentki R. M., leczonej uprzednio bezskutecznie w ciągu 4 miesięcy w kilku poradniach kolejno, różnymi antybiotykami. Bezpośrednim badaniem wydzieliny z worka spojówkowego stwierdzono obecność grzybni i zarodników. Pó nacięciu kanalika wydobyła się z niego duża ilość żółtawych grudek, z których na pożywce Sabourauda w kilku płytkach Petriego wyhodowano obfitą czystą hodowlę pędzlaka. Kilkakrotnie powtórzony posiew z materiału, pobranego z wnętrza kanalika, dał identyczny wynik. Posiew bakteriologiczny był ujemny. Leczenie przeciw- grzybicze, trwające dwa miesiące (jodynowanie co 3-5 dni wnętrza kanalika, częste przemywanie worka spojówkowego 3% sol. ac. bolid oraz stosowanie 5% sol. kalli jodati i 10% sol. sullathiasoli do worka spojówkowego okazało się skuteczne.
czytaj dalej -
TOKSYCZE DZIAŁANIE NA NARZĄD WZROKU LEKÓW STOSOWANYCH OGÓLNIE
8 grudnia 2015
Okulista -
Syntetyczne preparaty p r z e c i w z i m n i c z e (sppz) powodują zaburzenia akomodacji, keratopatie i retino- patie. Zaburzenia akomodacji mają charakter łagodny i przemijający. Stwierdza się je w przypadkach, w których dawka leku nie przekracza 300 mg pro die. Objawy oczne występują po 2 godzinach od zażycia leku i osiągają maksimum natężenia po upływie 4-6 godzin. Stopniowo wygasają i zjawiają się ponownie po zażyciu nowej dawki leku. W rogówce tworzą 'liię małe, białawe lub szarawe punkciki umieszczone powierzchownie, głównie w nabłonku rogówki i na poziomie blaszki granicznej tylnej. Keratopatie przebiegają zazwyczaj łagodnie i tylko wyjątkowo obniża się ostrość wzroku. Ciężkie retino- patie stanowią groźne powikłanie po leczeniu sppz. Najczęściej chorzy uskarżają się na osłabienie ostrości wzroku i trudności w czytaniu (wrażenie, że zanika połowa wyrazów). Zaburzenia te mają charakter postępujący, często towarzyszy im hemeralopia, która może wysunąć się na pierwszy plan. Rzadziej obserwuje się na początku trudności w widzeniu barwnym, fotopsję i fotofobię. Cechą wczesną i niemal stałą jest mroczek paracentralny i pericentralny. Może on stanowić jedyny objaw lub współistnieć ze zwężeniem obwodowego pola widzenia. Na dnie oka wykrywa się zmiany w plamce żółtej, w naczyniach, brodawce, nerwu wzrokowego i na obwodzie siatkówki. Do najwcześniejszych objawów należą zmiany w okolicy plamki (wygląd „granitowy” plamki) i zniknięcie odblasku z fovea. Plamka żółta jest poszerzona, a jej granice zatarte, może wystąpić zwyrodnienie torbielowate i dyskowa- te okolicy plamki żółtej. W przypadkach zaawansowanych kaliber naczyń siatkówki (tętnic i drobnych tętniczek) jest nieregularny, można obserwować obwodowe zmiany barwnikowe w siatkówce podobne do tych, jakie widuje się w barwnikowym zapaleniu siatkówki. Zaburzenia widzenia barwnego występują w późniejszych okresach. Retinopatie po stosowaniu sppz są obustronne i mają charakter zmian nieodwracalnych.
czytaj dalej