Category Oczy
-
Uszkodzenia chemiczne oczu – oparzenia
16 listopada 2015
Oczy 
-
Oparzenia, ze względu na ciężkość i rozległość, dzielimy na oparzenia lekkie, średnie i ciężkie. Oparzenia lekkie charakteryzują się podrażnieniem i przekrwieniem spojówki, przynagleniami i ubytkami nabłonka rogówki. Występuje światło- wstręt i łzawienie. Uszkodzenia te goją się w krótkim czasie bez powikłań i pozostawienia trwałych uszkodzeń. Oparzenie średnie powoduje uszkodzenie nabłonka spojówki i części naczyń oraz nabłonka i części zewnętrznej warstwy właściwej rogówki. Spojówka jest rozpulchniona, przekrwiona z wylewami i nielicznymi, białymi ogniskami martwicy. Rogówka bywa w części lub w całości pozbawiona nabłonka, przymglona, obrzęknięta z białymi, nieprzezroczystymi ogniskami, leżącymi powierzchownie w warstwie właściwej. Gojenie trwa długo. Mogą powstać zrosty spojówki, podwinięcie powiek lub zrosty ich z gałką oczną. W rogówce mogą pozostać przymglenia, plamy lub bielmo nieraz obficie unaczynione. Może wystąpić toksyczne zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, wikłające się nieraz jaskrą wtórną. Ciężkie oparzenia powodują rozległą martwicę spojówki z ciężkim, rozległym uszkodzeniem naczyń oraz powierzchownych warstw twardówki. Rogówka z reguły jest nieprzezroczysta, porcelanowa. Spojówka jest blada, nieraz obrzęknięta, z wylewami. Często występuje toksyczne zapalenie błony naczyniowej i jaskra wtórna. Zejście jest zwykle niepomyślne. Nieraz dochodzi do zaniku gałki ocznej.
czytaj dalej -
Ostre zapalenia ropne Panophthalmitis
16 listopada 2015
Oczy -
Powszechnie jest przyjęty podział na zapalenia ropne, wysiękowe i swoiste (Duke-Elder i Perkins, 1966), jakkolwiek nie jest on adekwatny z punktu widzenia etiopatogenezy i kliniki. Wszystkie wymienione postaci mogą mieć przebieg ostry, podostry lub przewlekły, mogą występować w przednich lub tylnych odcinkach błony naczyniowej. Postaci ropne i wysiękowe dają z reguły reakcje typowe, w grupie zapaleń swoistych różnice kliniczne i anatomopatologiczne są tak znaczne, że każdą postać trzeba traktować indywidualnie.
czytaj dalej -
METODY LECZENIA ZACHOWAWCZEGO W OKULISTYCE
16 listopada 2015
Oczy -
Okulistyka związana jest z innymi działami medycyny również w lecznictwie. Aczkolwiek większość leków staramy się podawać miejscowo, ze względu na słabe przenikanie ich do oka związane z trudnością pokonania bariery naczyniowo-ko- morowej, w chwili gdy chcemy zadziałać na cały organizm, podajemy leki ogólnie. Klasycznym przykładem jest stosowanie ogólne preparatów kortyzonowych w chorobach błony naczyniowej.
czytaj dalej -
USZKODZENIE NARZĄDU WZROKU WYWOŁANE PRZEZ NIKOTYNĘ
15 listopada 2015
Oczy -
W ostrym zatruciu nikotyną występuje światłowstręt, zwężenie źrenic, skurcz akomodacji, niekiedy oczopląs. Przypadki nagłej ślepoty w ostrych zatruciach (np. u przemytników, którzy nakładają liście tytoniowe na ciało) są związane z uszko-, dzeniem nerwu wzrokowego w wyniku skurczu naczyń, powstałego pod wpływem nikotyny. Obniżenie ostrości wzroku w ostrym zatruciu jest także związane ze zwężeniem naczyń siatkówki.
czytaj dalej -
BŁONA NACZYNIOWA OKA
15 listopada 2015
Oczy -
Alergia odgrywa dużą rolę w chorobach błony naczyniowej oka. Odróżnia się 2 rodzaje alergicznych zapaleń błony naczyniowej – granulacyjne (plastyczne) i niegranulacyjne (surowicze). W pierwszej grupie stwierdza się w błonie naczyniowej zmiany zapalne wytwórcze, jako wyraz alergii późnej (np. w gruźlicy, toksoplazmozie), w postaci drugiej odczyn alergiczny- może przebiegać w formie odczynu natychmiastowego lub późnego. Podział ten znalazł potwierdzenie w badaniach anatomopatologicznych, doświadczalnych i klinicznych. Niegranulacyjne zapalenie błony naczyniowej oka o typie natychmiastowym występuje m.in. w chorobie posurowiczej, w obrzęku angioneurytycznym po wdychaniu różnych antygenów – kurzu itd. Największe znaczenie w powstawaniu stanów zapalnych błony naczyniowej typu późnego przypisuje się uczuleniu na paciorkowce, jakkolwiek i inne alergeny mogą być przyczyną choroby (np. leki). Charakter alergiczny o typie reakcji późnej mają następujące schorzenia błony naczyniowej oka.
czytaj dalej -
ALERGICZNE SCHORZENIA NARZĄDU WZROKU
14 listopada 2015
Oczy -
Oko jest narządem utworzonym z tkanek pochodzących ze wszystkich listków zarodkowych, dobrze unaczynionym, reagującym żywo na wszystkie bodźce, a zwłaszcza bodźce działające na układ naczyniowy. We wszystkich warstwach oka mogą wystąpić odczyny alergiczne. Najczęściej występują i najlepiej są poznane odczyny alergiczne skóry powiek, spojówek i rogówki. Te części narządu wzroku pozostają w bezpośrednim kontakcie ze światem zewnętrznym i z tego powodu są najbardziej narażone na działanie różnych alergenów. Są one jednocześnie łatwo dostępne dla obserwacji i dzięki temu lepiej poznane.
czytaj dalej -
Zapalenie błony naczyniowej w kile
13 listopada 2015
Oczy -
W kile wrodzonej często stwierdza się iridocyclitis acuta i Chorioretinitis wraz z innymi objawami (keratitis interstitia- iis). Nacieki kiłowe składają się głównie z limfocytów i komórek plazmatycznych.
czytaj dalej -
Gruźlica błony naczyniowej oka
11 listopada 2015
Oczy -
Gruźlica błony naczyniowej może występować w różnych postaciach klinicznych (zmiany proliferacyjne, ostre zmiany prosówkowe, rozlane zapalenie alergiczne). W tęczówce ostra gruźlica prosówkowa objawia się małymi, szarożółtawymi lub czerwonymi guzkami, nastrzyknięciem okołorogówkowym, osadami na rogówce, światłowstrętem. Czasem rozlane zapalenie tęczówki występuje jako objaw pierwszy, nie dający odróżnić się od zapalenia nieswoistego. Podobne guzki jak w tęczówce mogą wystąpić w naczyniówce. Mają one średnicę 0,5-2 mm. W preparatach histologicznych opisanych guzków można znaleźć pałeczki gruźlicy.
czytaj dalej -
Uszkodzenia chemiczne oczu – wstęp
7 listopada 2015
Oczy -
We współczesnych procesach przemysłowych używa się olbrzymiej ilości różnych substancji chemicznych. Powszechność ich użycia naraża setki tysięcy ludzi na ich działanie ogólne i miejscowe. Również i oczy są narażone na uszkadzające działanie tych czynników. Ciała chemiczne można podzielić ogólnie na działające na warstwy zewnętrzne oka przez kontakt oraz na uszkadzające, w różny sposób, tkanki oka od wewnątrz. Ciała działające mogą być substancjami stałymi, o różnym stopniu rozproszenia, gazami, parami, roztworami lub mieszaninami roztworów. Uszkadzające działanie ciał chemicznych zależy od ich stanu skupienia, pH, temperatury oraz czasu działania na tkanki. Grupa substancji chemicznych, mogących uszkadzać oko od zewnątrz, jest liczniejsza i ma większe znaczenie niż grupa powodująca uszkodzenia wewnętrzne oka. Nawet czysta woda może powodować łagodne podrażnienie oka, jako roztwór hipotoniczny w stosunku do tkanek, jeśli jej działanie jest dość długie. Jednakże prawdziwą groźbę dla tkanek oka stanowią ciała wchodzące z nimi w reakcję, powodując w ten sposób przejściowe lub trwałe anatomiczne i czynnościowe ich uszkodzenie.
czytaj dalej -
Przydatność erg do celów klinicznych
5 listopada 2015
Oczy -
Przydatność erg do celów klinicznych zależy przede wszystkim od możliwości powiązania jego części składowych z elementami siatkówki i ich czynnością. Uważa się, że dwa wychylenia ujemnej fali a odpowiadają aktywności komórek receptorowych ai jest odpowiedzią elementów fotopowych (czopków), zaś a2 – elementów skotopowych (pręcików). Sądzi się, że proces elektryczny, którego wyrazem są fale x (lub bi) i b (lub b2), odpowiada zjawisku szerzenia się pobudzenia drogami wewnątrzsiatkówkowymi. Pierwsza jest wyrazem szerzenia się pobudzenia fotopowego, druga – skotopowego. Granit i inni są skłonni uważać, że procesy te są wynikiem pobudzenia umiejscowionego w warstwie komórek dwubiegunowych (synaptycznej) siatkówki, jednak Noel doświadczalnie wykazał, że prawdopodobnie okolicą wytwarzającą falę b jest warstwa splotowata zewnętrzna. Warstwa komórek zwojowych nie przyczynia się do powstawania zmian w erg czynność jej można wykryć jedynie przez bezpośrednie zapisywanie prądów z siatkówki przy użyciu mikroelektrod. Obie funkcje, fo- topowa i skotopowa, mają fazę ujemną i dodatnią. Kliniczna jednak użyteczność erg nie zależy jedynie od określenia zależności jego części składowych od anatomii i czynności siatkówki, ale także od możliwości rozdzielenia odpowiedzi foto- powej od skotopowej. Erg pozostaje zawsze pod wpływem elementów pręcikowych. Pręcików w siatkówce znajduje się ok. 130 mil., zaś czopków ok. 7 mil., z czego zaledwie ok. 100 tys. zajmuje dołeczek środkowy. Praktycznie reszta, przemieszana z przeważającą liczbą pręcików, znajduje się w zewnętrznej części plamki żółtej. Niewielkiej ilości czopków znajdującej się poza plamką można nie brać pod uwagę. Uzyskanie wybiórczej odpowiedzi z układu czopkowego, tj. dołeczka środkowego, jest bardzo trudne, ale niemniej bardzo ważne. Próby pobudzenia ogniskowego plamki żółtej wąskim strumieniem światła bądź nie wywoływały odpowiedzi przy zbyt małym natężeniu lub polu naświetlenia, bądź przy silniejszym natężeniu, wskutek rozpraszania się światła w oku, dawały normalny erg. Boynton i Riggs wykazali, że rozpraszanie się światła w oku jest nieuniknione. Z tego powodu próba pobudzenia ogniskowego dostatecznie silnym światłem tarczy nerwu wzrokowego, a więc miejsca pozbawionego elementów światłoczułych, także wytwarza normalny erg. Normalną odpowiedź elektryczną można także otrzymać z każdego oka z obwodem siatkówki zdolnym do funkcjonowania, bez względu na ostrość wzroku i pole widzenia. Celem oddzielenia czynności elektrycznej obu układów stosuje się obecnie erg w adaptacji dziennej i zmierzchowej oraz analizę erg wywołanego światłem czerwonym o długości fali powyżej 590 nm. W pierwszym sposobie, otrzymywanym zespołom ai i x przypisywano działanie układu czopkowego, na co wskazywać ma przewaga amplitud tych fal w fazie fotopowej adaptacji. Fale a2 i b2 mają powstawać w wyniku czynności układu pręcikowego, ponieważ występuje przewaga amplitud tych fal w fazie skotopowej adaptacji. Okazało się jednak, że takiego schematycznego podziału nie można utrzymać, ponieważ u zwierząt o siatkówce tylko czopkowej można uzyskać erg o typie zmierzchowym i odwrotnie, u zwierząt o siatkówce głównie pręcikowej otrzymywano erg o typie czopkowym. Należy wobec tego uznać, że adaptacja dzienna zależy głównie od układu czopkowego, a adaptacja zmierzchowa – głównie od czynności pręcików. Sposób drugi opiera się na fakcie, że czopki są wrażliwe na długofalową, zaś pręciki na krótkofalową część widma świetlnego. Stosując pobudzenie światłem czerwonym o długości ponad 590 nm uzyskuje się prawie czysty erg fotopowy. Wykorzystanie tych spostrzeżeń pozwala na ocenę stanu czynnościowego plamki żółtej w schorzeniach oczu, zwłaszcza gdy dno oka nie jest dostępne badaniu.
czytaj dalej -
Ostry alergiczny nieżyt spojówek (atopic conjunctivitis)
4 listopada 2015
Oczy -
Ostry alergiczny nieżyt spojówek cechuje się nagłym początkiem i obrzękiem spojówki, powodującym uporczywe palenie, swędzenie, światłowstręt występuje najczęściej obustronnie. Obrzęk spojówki nadaje oku wygląd szklisty. Węzły chłonne przyuszne nie są powiększone (w odróżnieniu od nieżytów innego pochodzenia, np. wirusowego). Z oka wydziela się początkowo treść płynna, wodnista, później śluzowa, a nawet śluzowo-ropna. W wydzielinie znajduje się dużo komórek kwasochłonnych. W rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić keratoconiunctivitis epidemica, zapalenie pochewki gałkowej, trychinozę oczu. Leczenie ostrego alergicznego nieżytu spojówek polega na stosowaniu leków zwężających naczynia, leków przeciwhistaminowych, wyeliminowaniu czynników uczulających (alergenów) i – jeśli to możliwe – na odczuleniu czynnym. Korzystne jest także użycie preparatów sterydowych.
czytaj dalej -
LECZENIE GRZYBIC OCZU CZ. III
4 listopada 2015
Oczy -
Trichomycin. Autorzy japońscy donieśli o stosowaniu w aspergilozach, penicilozach i kandidozach rogówki tricho- mycyny, wytwarzanej przez Streptomyces hachijoensis. Cycloheximid (nazwa fabr. Actidione f-my Upjohn), wytwarzany przez Streptomyces griseus i noursei, toksyczny, nie stosowany ogólnie i w chorobach skóry, znalazł zastosowanie w zakażeniach rogówki wywołanych przez Fusarium. Stosowany jest w roztw. 0,01-0,06%: wymaga dużej ostrożności (osłona skóry powiek płynnym silikonem).
czytaj dalej -
JASKRA Z ZAMKNIĘTYM KATEM PRZESĄCZA
4 listopada 2015
Oczy -
W tym typie jaskry jedyną przyczyną wzrostu c. ś. jest zamknięcie się kąta. Przyleganie obwodowej części tęczówki do utkania beleczkowego zamyka dostęp cieczy do niego. Przy pełnym zamknięciu kąta ciśnienie może podnosić się niezmiernie wysoko. Jeśli nie cały obwód kąta jest zamknięty, jest proporcjonalnie niższe. Dysproporcja między zamkniętym kątem i poziomem c. ś. w niektórych oczach może być spowodowana okresowym zmniejszeniem wytwarzania cieczy wodnej. Szczególnie po ciężkim, ostrym ataku c.ś. może być prawidłowe lub niskie przez godziny lub dni, mimo rozległego zamknięcia kąta. Jednak w takich przypadkach c. ś. wcześniej czy później znów się podnosi, proporcjonalnie do zamknięcia kąta. Początek objawów jest nagły, kąt zamyka się dając szybko objawy obniżenia ostrości wzroku, bólu, kół tęczowych, czasem nudności i wymiotów.
czytaj dalej