Category Okulista
-
Leki powszechnie stosowane w leczeniu jaskry
11 grudnia 2015
Okulista 
-
Badanie smaku PTC (Phenylthiocarbamide) – około 30% ludzi białych nie rozpoznaje smaku PTC. Jest to właściwość genetycznie określona, nie rozpoznający go są homozygotami w stanie recesywnym. Istnieje korelacja między tą zdolnością a jaskrą. Istnieje przewaga osób nie rozpoznających smaku PTC wśród pacjentów z jaskrą prostą w porównaniu do grupy zdrowej populacji. Różnice te mają wyraźną wartość statystyczną. Stwierdzono także, że pacjenci z jaskrą prostą reagują na kortykosterydy podawane miejscowo wybitnym podniesieniem się c. ś.
czytaj dalej -
Wirusowe zapalenie rogówki
10 grudnia 2015
Okulista -
Wirusowe zapalenie rogówki jest z reguły jednostronne. Zmiany obustronne stwierdza się rzadko. Wirusowe zapalenie rogówki może być wywołane przez epizod gorączkowy, zakażenie miejscowe lub minimalny uraz (wirusowe zapalenie rogówki pooperacyjne). Szczególnie częste jest herpetyczne zapalenie rogówki. Występuje ono w postaci powierzchownej i głębokiej. W postaci powierzchownej charakterystycznym objawem, który pozwala na kliniczne rozpoznanie, jest owrzodzenie drzewiaste (ulcus dendriticum). Jest to owrzodzenie małych rozmiarów, któremu towarzyszą objawy subiektywne (uczucie ciała obcego w oku, łzawienie i silna fotofobia, bóle oczodołu). Badanie w lampie szczelinowej pozwala na stwierdzenie charakterystycznych cech owrzodzenia. Jest to owrzodzenie drzewiaste, zawsze powierzchowne, otoczone na brzegach przez wstążkę odwarstwionego nabłonka. Obraz anatomiczny jest przypuszczalnie związany z infiltracją obrzękową, która szerzy się wzdłuż przestrzeni limfatycznych otaczających dichotomiczne odgałęzienia nerwowe. Nerwy rogówkowe u tego rodzaju chorych są często widoczne lepiej niż w warunkach prawidłowych. Są one na pewno uszkodzone, a przemawia za tym hiperestezja rogówki. Owrzodzenie drzewiaste jest jedyne w rogówce, w bardzo rzadkich przypadkach opisano 2 łub 3 owrzodzenia w tej samej rogówce, oddzielone od siebie. W postaci głębokiej herpetycz- nego zapalenia rogówki (keratitis disciSoimis) stwierdza się białoszarawy, dobrze ograniczony dysk w interstitium rogówki. Jest on ułożony centralnie lub paracentralnie, zajmuje strefę równą 1I, a nawet ‘/a powierzchni rogówki. Obwód rogówki pozostaje nie uszkodzony i przezierny. Czasem chorzy uskarżają, się na bóle oczodołowe o typie neuralgii. Hipestezja rogówki jest wyraźna, czasem dochodzi do anestezji, zwłaszcza w okolicy obok dysku.
czytaj dalej -
LECZENIE GRZYBIC OCZU CZ. II
9 grudnia 2015
Okulista -
W wodzie Nystatyna rozpuszcza się słabo – w 1 ml zaledwie 300-600 j. Stosowana jest również jako maść, która zawiera 100 000 j. w 1 ml. Nystatyna nie może być stosowana podspojówkowo, daje duży odczyń, czasem nawet martwicę. Podawanie Nystatyny w przypadkach okulistycznych per os jest niecelowe, ponieważ lek ten bardzo słabo wchłania się z przewodu pokarmowego. Doustnie jest ona podawana przede wszystkim w grzybicach przewodu pokarmowego i jako osłona przy stosowaniu dużej ilości antybiotyków przeciwbakte- ryjnych.
czytaj dalej -
ELEKTRORETINOGRAFIA
9 grudnia 2015
Okulista -
Od czasów E. Du Bois-Reymonda (1849) wiadomo, że niezależnie od oświetlenia istnieje prąd spoczynkowy między elektro- dodatnią rogówką a elektroujemnym biegunem tylnym. F. Helmgren (1866) stwierdził, że można uzyskać prąd czynno- ściowy z oka żaby w momencie rozpoczęcia i zakończenia oświetlania siatkówki. Fakty te, choć nie stanowiły racjonalnej podstawy do oceny czynności siatkówki, stały się punktem wyjścia do dalszych badań nad elektrofizjologią siatkówki. Pierwsze próby rozpoczęcia klinicznych badań nad erg wykonali Kahn i Loewenstein (1924). Ale dopiero nowoczesne metody wzmacniania, zapisywanie oscylograficzne, zasadniczy rozwój źródeł światła, zalecenie standaryzacji sygnału czasowego, wprowadzenie elektrody kontaktowej wtopionej w soczewkę nagałkową doprowadziły do współczesnego opracowania erg w stanach fizjologicznych i patologicznych.
czytaj dalej -
INHIBITORY WYDZIELANIA PŁYNU KOMOROWEGO
9 grudnia 2015
Okulista -
Inhibitory anhycfrazy węglanowej. Naruszają równowagę osmotyczną, zmniejszając szybkość wydzielania cieczy wodnistej. Są pochodnymi sulfanomidowymi, które blokują proces połączenia kwaśnego węglanu z wodą, katalizowany przez anhydrazę węglanową. Molekuły kwasu węglowego i aktywnej końcówki inhibitora są identyczne, stąd łatwość działania Chemicznego. Największe stężenie leków znajdowano w tęczówce i wyrostkach rzęskowych. Mechanizm działania nie jest dostatecznie wyjaśniony, tym więcej, że u człowieka za ciśnienie osmotyczne płynu odpowiedzialne są raczej Chlorki (u królików joń węglanowy), ale zmniejszają one również i nadmiar chlorków. Czynność hipotensyjna nie ma ścisłego związku z działaniem diuretycznym leków. Do tej grupy środków należą: acetazolamid (Diamox) metazolamid (Neptasane) etoksyzolamid (Cardrase) dwu chlor of en amid (Daranide)
czytaj dalej -
Zespół Vogta-Koyanagi
8 grudnia 2015
Okulista -
Zespół Vogta-Koyanagi charakteryzuje się triadą objawów (objawy oczne, oponowo-mózgowe i skórne). W obrazie klinicznym przeważają objawy oczne (uveitis anterior) o przebiegu ciężkim i obustronnym.
czytaj dalej -
Grzybice rogówki
8 grudnia 2015
Okulista -
W naszym materiale klinicznym obserwowaliśmy w 1964 r. przypadek canalicuiiłis penicillosa u 62-letniej pacjentki R. M., leczonej uprzednio bezskutecznie w ciągu 4 miesięcy w kilku poradniach kolejno, różnymi antybiotykami. Bezpośrednim badaniem wydzieliny z worka spojówkowego stwierdzono obecność grzybni i zarodników. Pó nacięciu kanalika wydobyła się z niego duża ilość żółtawych grudek, z których na pożywce Sabourauda w kilku płytkach Petriego wyhodowano obfitą czystą hodowlę pędzlaka. Kilkakrotnie powtórzony posiew z materiału, pobranego z wnętrza kanalika, dał identyczny wynik. Posiew bakteriologiczny był ujemny. Leczenie przeciw- grzybicze, trwające dwa miesiące (jodynowanie co 3-5 dni wnętrza kanalika, częste przemywanie worka spojówkowego 3% sol. ac. bolid oraz stosowanie 5% sol. kalli jodati i 10% sol. sullathiasoli do worka spojówkowego okazało się skuteczne.
czytaj dalej -
TOKSYCZE DZIAŁANIE NA NARZĄD WZROKU LEKÓW STOSOWANYCH OGÓLNIE
8 grudnia 2015
Okulista -
Syntetyczne preparaty p r z e c i w z i m n i c z e (sppz) powodują zaburzenia akomodacji, keratopatie i retino- patie. Zaburzenia akomodacji mają charakter łagodny i przemijający. Stwierdza się je w przypadkach, w których dawka leku nie przekracza 300 mg pro die. Objawy oczne występują po 2 godzinach od zażycia leku i osiągają maksimum natężenia po upływie 4-6 godzin. Stopniowo wygasają i zjawiają się ponownie po zażyciu nowej dawki leku. W rogówce tworzą 'liię małe, białawe lub szarawe punkciki umieszczone powierzchownie, głównie w nabłonku rogówki i na poziomie blaszki granicznej tylnej. Keratopatie przebiegają zazwyczaj łagodnie i tylko wyjątkowo obniża się ostrość wzroku. Ciężkie retino- patie stanowią groźne powikłanie po leczeniu sppz. Najczęściej chorzy uskarżają się na osłabienie ostrości wzroku i trudności w czytaniu (wrażenie, że zanika połowa wyrazów). Zaburzenia te mają charakter postępujący, często towarzyszy im hemeralopia, która może wysunąć się na pierwszy plan. Rzadziej obserwuje się na początku trudności w widzeniu barwnym, fotopsję i fotofobię. Cechą wczesną i niemal stałą jest mroczek paracentralny i pericentralny. Może on stanowić jedyny objaw lub współistnieć ze zwężeniem obwodowego pola widzenia. Na dnie oka wykrywa się zmiany w plamce żółtej, w naczyniach, brodawce, nerwu wzrokowego i na obwodzie siatkówki. Do najwcześniejszych objawów należą zmiany w okolicy plamki (wygląd „granitowy” plamki) i zniknięcie odblasku z fovea. Plamka żółta jest poszerzona, a jej granice zatarte, może wystąpić zwyrodnienie torbielowate i dyskowa- te okolicy plamki żółtej. W przypadkach zaawansowanych kaliber naczyń siatkówki (tętnic i drobnych tętniczek) jest nieregularny, można obserwować obwodowe zmiany barwnikowe w siatkówce podobne do tych, jakie widuje się w barwnikowym zapaleniu siatkówki. Zaburzenia widzenia barwnego występują w późniejszych okresach. Retinopatie po stosowaniu sppz są obustronne i mają charakter zmian nieodwracalnych.
czytaj dalej -
JASKRA Z OTWARTYM KATEM
6 grudnia 2015
Okulista -
Występuje samoistnie, bez poprzedzającego ją lub związanego z nią schorzenia. Przypuszczalnie nie ma innej podstawy, jak predyspozycja dziedziczna. Jest ona najczęstszym typem jaskry. Istnieją inne typy jaskry z otwartym kątem, różniące się od jaskry pierwotnej ponieważ występują z anomaliami lub schorzeniami poprzedzającymi. Są to: jaskra w pseudo- eksfoliacji, jaskra barwnikowa, pourazowa lub zapalna, jaskra przy wrastaniu nabłonka do komory przedniej, polekowa – (kortykosterydy, alfachymotrypsynaj, w rubeosis iridis, z powodu ucisku z poza gaiki, w retinitis pigmenłosa, dystiolii Fuchsa i glaucoma phacolyticum. Może także występować w wytrzeszczu tyreotropowym.
czytaj dalej -
Jaskra przewlekła i podostra – kontynuacja
6 grudnia 2015
Okulista -
Leczenie. Powinno być chirurgiczne prawie we wszystkich przypadkach. We wczesnych przypadkach, gdy nie ma zrostowego zamknięcia kąta, leczenie miotykami jest zadowalające. Kąt wtedy otwiera się łatwo, a C. ś. ulegą normalizacji. Jednak w większości przypadków leczonych zachowawczo wcześniej czy później powstają zrosty w kącie komory, c. ś. wzrasta. Podaje się wtedy silniej działające miotyki, a nawet inhibitory anhydrazy węglanowej. Z powodu zrostów nie udaje się jednak obniżyć c. ś. W jaskrze podostrej i przewlekłej powinno się unikać inhibitorów, anhydrazy węglanowej z wyjątkiem okresu przed i po operacji. Podawanie ich może dawać poczucie fałszywego bezpieczeństwa, przez obniżenie c. ś. przy jednoczesnym tworzeniu się trwałego, zrostowego zamknięcia kąta.
czytaj dalej -
Tonografia – dalszy opis
6 grudnia 2015
Okulista -
Z nomogramu odczytać możemy także wartość K badanego oka. Inną metodą uzyskania tej wartości jest proponowana przez Friedenwalda „tonometria różnicowa” tj. badanie ciśnienia śródgałkowego (c. ś.) z ciężarkiem 5,5 g i 10 g lub z 7,5 i 15 g i odczytywanie wartości K z opracowanych tabel. Z tabel tych odczytać możemy także rzeczywistą wartość c. ś. przy danej sztywności.
czytaj dalej -
TWARDÓWKA I NADTWARDÓWKA
5 grudnia 2015
Okulista -
Reakcje alergiczne odgrywają także poważną rolę w chorobach twardówki, mogą dotyczyć zarówno samej twardówki, jak i nadtwardówki. Podobnie jak w innych tkankach oka, spotyka się odczyny typu natychmiastowego (najczęściej zapalenia nadtwardówki) i reakcje uczuleniowe typu późnego. W zapaleniu nadtwardówki (episcleritis) występuje ograniczone zaczerwienienie jednego sektora, przypominające na początku nieżyt spojówek, nastrzyknięcie jest jednak głębsze i bardziej rozlane. W niektórych przypadkach zapalenie nadtwardówki przechodzi szybko, jak np. w ostrym gośćcu (episcleritis iugax). Niekiedy choroba trwa dłużej, obserwuje się zgrubienia koło rąbka rogówki, co może być przyczyną mylnego rozpoznania pryszczykowego zapalenia rogówki. W zapaleniu twardówki stwierdza się rozlane przekrwienie dokoła rąbka rogówki o zabarwieniu sinawym, przebieg choroby jest bardziej uporczywy, może dojść do zaniku tkanki, a nawet do perforacji (scleritis periorans, scleromalacia). Za czynnikiem alergicznym przemawia fakt, że u wielu chorych występują jednocześnie inne objawy alergii. Episcleritis i scleritis występują częściej u kobiet, objawy zapalne ulegają obostrzeniu w okresie cyklu miesięcznego. Pomyślne wyniki daje leczenie kortykosterydami, co stanowi dodatkowy argument przemawiający za alergicznym tłem schorzenia. Gdy zapalenie twardówki lub nadtwardówki współistnieje z chorobą ogólną, należy stosować odpowiednie leczenie, np. przeciwgośćcowe, przeciwgruźlicze. W przypadku zakażenia ogniskowego należy usunąć źródło infekcji.
czytaj dalej -
Zapalenia, w których przeważa komponenta alergiczna cz. II
5 grudnia 2015
Okulista -
Wg najnowszych poglądów pierwotny czynnik etiologiczny (np. bakterie) stwarza warunki nadmiernego miejscowego uczulenia tkanki ocznej, co objawia się reakcją zapalną. Wydaje się, że miejscowa reakcja uczuleniowa może mieć większe znaczenie niż liczba i zjadliwość bakterii. Reakcja antygen – przeciwciało może być wywołana przez bakteriemię lub przez produkty bakteryjne, a nawet przez leukocyty. Zależy ona przede wszystkim od alergicznej nadwrażliwości tkanek, w mniejszym stopniu od liczby bakterii i ich wirulencji. Infekcja bakteryjna może zapoczątkować w błonie naczyniowej uczulenie na własną tkankę (autoimmunizacja).
czytaj dalej -
Jaskra z otwartym kqtem w pseudoeksfoliacji
4 grudnia 2015
Okulista -
Różni się od jaskry prostej intensywnym odkładaniem barwnika na poziomie utkania beleczkowego, zajmującym cały obwód kąta. Schorzenie często jest jednooczne i ogranicza się do oka, w którym występuje pseudoeksfoliacja. Pseudo- eksfoliację stwierdza się badaniem w lampie szczelinowej w formie szarej, matowej błony z zawiniętym brzegiem na przedniej powierzchni torebki soczewki lub w postaci kłaczków przypominających łupież. Zmiany te można zauważyć przy szerokiej źrenicy lub przy badaniu gonioskopowym. Przypuszcza się, że tęczówka pocierając o nierówną powierzchnię soczewki uwalnia barwnik, który osadza się na utkaniu belecz- kowym, hamując odpływ. Czasem nieprawidłowe odkładanie barwnika spotyka się także na tylnej powierzchni rogówki i na powierzchni tęczówki.
czytaj dalej